Meğer yol da benmişim. Su da.

💧 Su her zaman yolunu bulur.

Öyledir yani.

Ama biz bazen kayboluruz.

Oysa yolu bulmak ne kolay;

Dikkatli bakınca, baktığını görünce…

“Meğer yol da benmişim. Su da.”

Su ya bu, sıvı olur, katı olur, gaz olur…

Hem yumuşaktır hem serttir.

Eğilmez, bükülmez, kırılmaz.

Yavaş akabilir,

Yuvarlanabilir,

Bir boşluğa dolup saklanabilir,

Bir engelden kaçabilir,

Onunla şiddetle çarpışabilir

Ya da etrafından süzülüp akmaya devam edebilir.

Yağabilir, sıçrayabilir…

Su var ya, hem taşır, çok şeyleri kaldırır.

Hem besler, geliştirir, büyütür,

Çok fazlası da olursa öldürür.

Bir gün buhar olur, uçar;

Sonra kar olur, iner.

Gözde olur, parlar;

Damla olur, gözünden düşer.

Doğasında zorlama yok suyun.

Acele etmez.

Su yansıtır, geçirir ve geçer gider.

Direnmez.

Kabul eder ama vazgeçmez.

Stratejik olarak koşullara uyumlanma yeteneğiyle değişimin doğal benzeşimidir.

Su, değişimin, uyumun ve akışın en kıymetli halidir.

🎨 Bir Resim Gibi Değil, Gerçek Gibi

Claude Monet’nin “Water Lilies” tablosu…

Sanki zaman durmuş da su sadece orada nefes alıyor gibi.

Tabloda huzur var evet.

Ama biraz daha dikkatli bak.

Su yüzeyinin altında da bambaşka bir hayat var.

Su derin.

Yüzey sakinse bile altında bir şeyler kıpır kıpır.

Tıpkı biz gibi.

Dışarıdan ‘iyiyim’ derken içimizde fırtına dönen anlar gibi.

🎶 Su Bir Şarkı Gibi

Hatta Pink Floyd’un “High Hopes” şarkısındaki

“The endless river, forever and ever.” deyişi gibi.

Bitmeyen bir nehir gibi hayat;

Biraz umut, biraz neşe, biraz hüzün, bolca akış.

Mesele bu: Akmak.

Olduğun yerden.

Olduğun gibi.

Zorlamadan, beklemeden, çok da hesaplamadan.

Değişmeye izin vererek.

Kendin gibi kalarak.

Dur, gör, kokla, iç, yaşa.

Ne gerekiyorsa onu yap.

Su gibi akmıyorsa bırak.

Su gibi akmaya bak.

Su gibi ol.

Su gibi aziz ol.